Program | O nama | MEAA u medijima l Prezimena u CG l Reagovanja, pisma... | Traže se l Kontakt
|
|
|
|
|
Program | O nama | MEAA u medijima l Prezimena u CG l Reagovanja, pisma... | Traže se l Kontakt |
|
|
|
|
 
Danas (05.02.2016.) je prestalo da kuca srce velikog čovjeka, humaniste, naučnog radnika, profesora, akademika Rajka Vujičića. Bio je prijatelj svima koji su cijenili ljudske vrijednosti. Rajko je bio poliglota, ali, poput svih velikih ljudi nije bio zanešen slavom i akademskim znanjem i zvanjem. Volio je druženje sa ljudima iz svakidašnjice, onima kojima se život sastojao od malih stvari i koje je podsticao da cijene samo ono što ima duhovnu vrijednost, ono što ih čini srećnim i ispunjenim. Voljeli su ga jednako i obućari, stolari, stakloresci, zidari, kao i profesori univerziteta i akademici. Rajko Vujičić je bio nepokolebljiv borac za Crnu Goru, za njene vrijednosti, tradiciju i bogatu istoriju. Bio je jedan od rijetkih koji su ljubav prema svojoj Crnoj Gori pokazivali dajući joj od sebe sve a zauzvrat ne uzimajući ništa više od gole ljubavi. Zadužio je Crnu Goru i Kotor sjajnim tekstovima i knjigama u kojima je sažeo bogatstvo specifičnih vrijednosti za koje se nije znalo. Po njegovim scenarijima radjeni su dokumentarni filmovi posebne vrijednosti jer je Rajko znao kako da približi svima ono što je naš ponos. Danas tuguje Crna Gora. Tuguje i njegov Kotor! Rajko Vujičić je rodjen je 18. maja 1940. godine u Gornjem polju kod Nikšića. Osnovno obrazovanje završio je u Vidrovanu, gimnaziju i Filozofski fakultet u Skoplju. Magistrirao je 1979. u Zadru na Filozofskom fakultetu, gdje je 1983. godine i doktorirao. Od 1966. do 1985. godine radi na Turističkom odsjeku Više pomorske škole u Kotoru kao saradnik, predavač i profesor. Od 1985. do 1988. godine je docent na Kulturološkom fakultetu na Cetinju, a od 1988. do 1998. godine na Fakultetu likovnih umjetnosti predaje na Cetinju, gdje je bio redovni profesor. Predavao je na postdiplomskim studijama Fakulteta za pomorstvo u Kotoru i na Filozofskom fakultetu u Prištini. Bavio se pedagoškim, naučnoistraživačkim, publicističkim i medijskim radom. Član je crnogorskog PEN centra, predsjednik Društva istoričara umjetnosti Crne Gore, član nekoliko redakcija stručnih časopisa kao i stručnih komisija iz domena zaštite kulturne baštine. Boravio je u svim evropskim zemljama (izuzev skandinavskih), Egiptu, Palestini, Kapadokiji i afričkim zemljama MAGREBA. Objavio je dva posebna izdanja i tridesetak naučnih članaka i rasprava. Najznačajnija posebna izdanja su: Spomenici kulture Crne Gore (1997); Studije iz crnogorske istorije umjetnosti (1999); Crna Gora kroz kulturnu baštinu (koautorstvo) (2006); Srednjovjekovna arhitektura i slikarstvo Crne Gore (2007), a naučni radovi: Sveti Tripun – osvrt na kult, ikonografiju i neke narodne običaje (2002); Neki oblici odbrane i zaštite u graditeljstvu seoskih sredina, radovi sa naučnog skupa Selo u Crnoj Gori (2004); Kivot Svetog Vladimira Dukljanskog (2005); Lovro Dobričević kao minijaturista i ilustrator (2006); O crkvi Sv. Mihaila u Stonu (2009); Doprinos Pavla Mijovića crnogorskoj istoriji umjetnosti (2010); Bilješke iz manastira Morače (2010). Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 8. decembra 2000. godine, a za redovnog 15. decembra 2006. godine. (preuzeto sa sajta www.skalaradio.com)
|
|
