Program | Uprava | O nama | Reagovanja, pisma... | Prezimena u CG l Plemena u CG |
Povrijeđeni etnički osjećaji Crnogoraca
Sta su o stanju u Crnoj Gori poslije
ujedinjenja 1918. pisali pojedini jugoslovenski listovi STANJE u kome je dovedena Crna Gora i njeno stanovistvo
nakon ujedinjenja u drzavi kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, kao i
represije vojnih srbijanskih vlasti nad stanovnicima, izazvali su veliki
otpor na nasilje i to kod vecine stanovnistva dovedenog do materijalne
bijede i siromastva - ispod svih civilizovanih naroda. Naravno, manji dio
onih koji su bili u propagandi srbijanskog rezima imali su privilegije.
Takvo stanje u Crnoj Gori naislo je na kritiku i osudu jednog dijela
ondasnje jugoslovenske stampe. A Glas Crnogorca 26. jula 1920. godine
prenio je pisanje zagrebackog lista Hrvat i beogradske Republike povodom
teskog stanja u Crnoj Gori. Zagrebacki list u uvodnom clanku svog 74. i
75. broja, konstatuje da je nesrecnom srbijanskom okupacijom - upravom
narod ove jadne zemlje doveo do ocajnog stanja. Vrlo mali dio Crnogoraca -
koji je iz Beograda dobro placen - pomaze srbijansku propagandu, dok
najveci dio stanovnistva odmentuo se u gore i bori se protiv srbijanskih
nasilja. Stanje u Crnoj Gori je najslozenije. I to vecinom zbog toga sto
su eticki osjecaji, ovog plemenitog naroda povrijedjeni, sto su danasnji
upravljaci narodu nametnuti protiv njegove volje, sto je razdvajanje i ono
malo hrane i odjela srbijanska uprava povjerila bila vecinom mladicima od
16 do 18 godina te su svi cinili zloupotrebe, sto je u Crnoj Gori unisten
kucni mir i sto je srpska redovna vojska i stare ljude batinala. -
Beogradska Republika u broju 66. kaze, izmedju ostaloga i sledece: U
Beogradu se staraju da sto vise poraze i upropaste ono malo sirotinje
crnogorske. Prosla godina (1919.) bila je izuzetno rdjava, usjevi su
podbacili ispod polovine. Ni manje ni vise nego polovina stanovnistva nije
imala svoje hrane. Radova nije bilo, a na njih niko i ne misli. Zarade
apsolutno nikakve nema, te se zivi na kredite ili se prodaju, ili zalazu
posljednji ostaci imovine. Gas se placa 20 franaka litar, secer 80 do 120
franaka. Kad bi neko mogao da prodje Crnu Goru i vidi kako je odjevena ona
namucena sirotinja morao bi reci, da smo ispod svih civilizacijskih
naroda. Svakog humanog covjeka mora srce zaboljeti kad vidi u kakvim je
ritama narod odjeven i na kakvoj prostirci odmara procijedjeno i
omrsavljeno tijelo. Od Crnogoraca se trazi nemoguce: da budu bijednici, da
skapavaju od gladi i da budu mirni, da sa filozofskom rezigniranoscu
cekaju smrt od gladi i da budu lojalni.Od njih se trazi, kaze se dalje u
ovom tekstu, da postuju drzavu, da je vole i brane, a da oni koji govore u
ime njihovo trguju njihovim kostima, da se izmecu u dahije i siledzije.
Ali, zlo dobro ne donosi. Ovakav sistem rada shvatio se u Crnoj Gori tako
da je izvjesnim faktorima u Beogradu stalo da sto vise sahrane Crnu Goru,
da sto vise zakrve Crnu Goru, i sta vise unize vazda da bi opravdali svoju
suludu politiku i da bi mogli cariti u ovoj velikoj nesreci. Ali, varaju
se, ova gruda ce se braniti od svih dusmana, od svih ponizenja u uvjerenju
da ce doci dan kada ce i narod dobiti rijec i precistiti stare i nove
racune.
|